Dzień wagarowicza – jaka jest jego historia

Puste ławki w szkolnej klasie

Dzień wagarowicza tradycyjnie przypada w pierwszy dzień kalendarzowej wiosny. To święto, które obchodzą niemal wszyscy uczniowie. W niektórych szkołach odwoływane są wówczas regularne zajęcia, które zastępowane są warsztatami czy zabawami w grupie. Niektórzy uczniowie robią sobie wtedy wolne od szkoły.

Czym dokładnie jest dzień wagarowicza? Jaka jest jego historia? Skąd pochodzi ten zwyczaj? Jakie zwyczaje obowiązują w tym dniu? I co jeszcze warto wiedzieć o dniu wagarowicza? Na wszystkie te i inne pytania odpowiadamy poniżej. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem.

Wagary – czym są

Samo słowo „wagary” pochodzi od łacińskiego „vagari”. Łacińskie słowo oznacza po prostu błąkać się, włóczyć czy wałęsać. W Polsce łacina obowiązywała w szkołach od końca XIX wieku. Pożyczyli sobie więc to słowo na nazwanie nieobecności w szkole z różnych powodów. Na samym początku wagary określano jako „wagusy”. Dokładnie takie samo słowo obowiązuje w powieści „Przedwiośnie”. Z czasem jednak uczniowie na nieuzasadnione nieobecności w szkole zaczęli mówić wagary.

Książki i tablet na ławce w szkolnej klasie
Źródło: Pexels

Dzień wagarowicza dawniej

Dzień wagarowicza obchodzony jest 21 marca, czyli w pierwszy kalendarzowy dzień wiosny. Pochodzenie tego dnia nie jest dokładnie znane. Być może jest to nawiązanie do dawne tradycji. Zgodnie z nią, pierwszego dnia wiosny. wszyscy szli nad rzekę i topili marzannę, czyli kukłę. W ten właśnie sposób żegnali oni zimę i witali wiosnę.

Pierwsze ciepłe dni zachęcały uczniów i młodych ludzi do opuszczania szkolnych ławek. Nie zostawali oni jednak w domu, aby nie podpaść rodzicom. Szli więc nad rzekę albo w inne miejsca na łonie natury i to tam spędzali wolny czas. Był to dobry czas, aby zacząć odliczać dni do końca roku szkolnego.

Dzień wagarowicza obecnie

Dzisiaj właściwie dyrektorzy szkół wiedzą, że raczej nie ma sensu walczyć w dniem wagarowicza. Ten dzień można jednak przeżyć w kontrolowany sposób. Wystarczy więc zaaranżować młodym ludziom czas do zabaw. Dyrektorzy i nauczyciele robią to z własnej inicjatywy. Zazwyczaj organizują również wycieczki, zabawy na świeżym powietrzu, zawody sportowe czy różnego rodzaju wyjścia. Przecież dużo lepszą opcją jet zatrzymanie uczniów w szkole właśnie tym sposobem, niż pozwalać im się włóczyć.

Zupełnie osobną aktywnością jest topienie marzanny. Dzień wagarowicza przypada w końcu 21 marca, czyli w pierwszy dzień wiosny. Uczniowie zazwyczaj wspólnie przygotowuję kukłę. Wrzucenie jej do wody symbolizuje pożegnanie zimy i powitanie nadchodzącej wiosny.

Wielu uczniów więc dzień ten spędza wspólnie. Nie brakuje oczywiście tych, którzy przeżywają go w starym klasycznym stylu. Przecież legalne wagary, to nie wagary. Takie osoby powinny jedna pamiętać, że w dzień wagarowicza policja i straż miejska szczególnie zwracają uwagę na młodych ludzi. Alkohol czy inne używki mogą przy tym wszystkim nieść poważne konsekwencje.

Ciekawostki na temat dnia wagarowicza

  • Warto wiedzieć, że dzień wagarowicz jest obchodzony nie tylko w naszym kraju. Obchodzi się go również w różnych regionach Litwy.
  • Nie wiadomo, kiedy dokładnie ustalono dzień wagarowicza. Samo określenie „wagary” jednak istniało już w XIX albo XX wieku.
  • Słowo „wagary” pochodzi od łacińskiego „vagari” i oznacza po prostu wałęsać się, błąkać.
  • Ucznia, który w tamtych czasach chodził na wagary, nazywano wówczas wagusem. Dokładnie to określenie pojawiło się w powieści „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego: Całe dnie spędzał poza domem na łobuzerii z kolegami, na grach, zabawach, eskapadach i wagusach.
  • Początku tradycji związanej z dniem wagarowicza można szukać w zwyczaju topieniu Marzanny. Kiedyś, 21 marca, dzieci ze szkoły szły nad wodę i topiły kukłę. Było to symboliczne pożegnanie zimy i przywitanie wiosny. W tym dniu nie myślano ani o szkole, ani o nauce. Można więc przypuszczać dzisiaj, że to właśnie z tej tradycji wzięło się wagarowanie, jakie znamy dzisiaj oraz dzień wagarowicza.
Puste ławki i krzesła w szkolnej auli
Źródło: Pexels

Podsumowanie

Mamy nadzieję, że po zapoznaniu się z tym artykułem, nie będziesz miał już problemu z określeniem, skąd pochodzi dzień wagarowicza. To bardzo ciekawa historia, którą każdy powinien znać.

One thought on “Dzień wagarowicza – jaka jest jego historia

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Strona korzysta z plików cookies, aby korzystać z naszego portalu zaakceptuj - politykę prywatności.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close