Dzień wagarowicza tradycyjnie przypada w pierwszy dzień kalendarzowej wiosny. To święto, które obchodzą niemal wszyscy uczniowie. W niektórych szkołach odwoływane są wówczas regularne zajęcia, które zastępowane są warsztatami czy zabawami w grupie. Niektórzy uczniowie robią sobie wtedy wolne od szkoły.
Czym dokładnie jest dzień wagarowicza? Jaka jest jego historia? Skąd pochodzi ten zwyczaj? Jakie zwyczaje obowiązują w tym dniu? I co jeszcze warto wiedzieć o dniu wagarowicza? Na wszystkie te i inne pytania odpowiadamy poniżej. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem.
Wagary – czym są
Samo słowo „wagary” pochodzi od łacińskiego „vagari”. Łacińskie słowo oznacza po prostu błąkać się, włóczyć czy wałęsać. W Polsce łacina obowiązywała w szkołach od końca XIX wieku. Pożyczyli sobie więc to słowo na nazwanie nieobecności w szkole z różnych powodów. Na samym początku wagary określano jako „wagusy”. Dokładnie takie samo słowo obowiązuje w powieści „Przedwiośnie”. Z czasem jednak uczniowie na nieuzasadnione nieobecności w szkole zaczęli mówić wagary.
Dzień wagarowicza dawniej
Dzień wagarowicza obchodzony jest 21 marca, czyli w pierwszy kalendarzowy dzień wiosny. Pochodzenie tego dnia nie jest dokładnie znane. Być może jest to nawiązanie do dawne tradycji. Zgodnie z nią, pierwszego dnia wiosny. wszyscy szli nad rzekę i topili marzannę, czyli kukłę. W ten właśnie sposób żegnali oni zimę i witali wiosnę.
Pierwsze ciepłe dni zachęcały uczniów i młodych ludzi do opuszczania szkolnych ławek. Nie zostawali oni jednak w domu, aby nie podpaść rodzicom. Szli więc nad rzekę albo w inne miejsca na łonie natury i to tam spędzali wolny czas. Był to dobry czas, aby zacząć odliczać dni do końca roku szkolnego.
Dzień wagarowicza obecnie
Dzisiaj właściwie dyrektorzy szkół wiedzą, że raczej nie ma sensu walczyć w dniem wagarowicza. Ten dzień można jednak przeżyć w kontrolowany sposób. Wystarczy więc zaaranżować młodym ludziom czas do zabaw. Dyrektorzy i nauczyciele robią to z własnej inicjatywy. Zazwyczaj organizują również wycieczki, zabawy na świeżym powietrzu, zawody sportowe czy różnego rodzaju wyjścia. Przecież dużo lepszą opcją jet zatrzymanie uczniów w szkole właśnie tym sposobem, niż pozwalać im się włóczyć.
Zupełnie osobną aktywnością jest topienie marzanny. Dzień wagarowicza przypada w końcu 21 marca, czyli w pierwszy dzień wiosny. Uczniowie zazwyczaj wspólnie przygotowuję kukłę. Wrzucenie jej do wody symbolizuje pożegnanie zimy i powitanie nadchodzącej wiosny.
Wielu uczniów więc dzień ten spędza wspólnie. Nie brakuje oczywiście tych, którzy przeżywają go w starym klasycznym stylu. Przecież legalne wagary, to nie wagary. Takie osoby powinny jedna pamiętać, że w dzień wagarowicza policja i straż miejska szczególnie zwracają uwagę na młodych ludzi. Alkohol czy inne używki mogą przy tym wszystkim nieść poważne konsekwencje.
Ciekawostki na temat dnia wagarowicza
- Warto wiedzieć, że dzień wagarowicz jest obchodzony nie tylko w naszym kraju. Obchodzi się go również w różnych regionach Litwy.
- Nie wiadomo, kiedy dokładnie ustalono dzień wagarowicza. Samo określenie „wagary” jednak istniało już w XIX albo XX wieku.
- Słowo „wagary” pochodzi od łacińskiego „vagari” i oznacza po prostu wałęsać się, błąkać.
- Ucznia, który w tamtych czasach chodził na wagary, nazywano wówczas wagusem. Dokładnie to określenie pojawiło się w powieści „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego: Całe dnie spędzał poza domem na łobuzerii z kolegami, na grach, zabawach, eskapadach i wagusach.
- Początku tradycji związanej z dniem wagarowicza można szukać w zwyczaju topieniu Marzanny. Kiedyś, 21 marca, dzieci ze szkoły szły nad wodę i topiły kukłę. Było to symboliczne pożegnanie zimy i przywitanie wiosny. W tym dniu nie myślano ani o szkole, ani o nauce. Można więc przypuszczać dzisiaj, że to właśnie z tej tradycji wzięło się wagarowanie, jakie znamy dzisiaj oraz dzień wagarowicza.
Podsumowanie
Mamy nadzieję, że po zapoznaniu się z tym artykułem, nie będziesz miał już problemu z określeniem, skąd pochodzi dzień wagarowicza. To bardzo ciekawa historia, którą każdy powinien znać.
Czy ten dzień jest jeszcze w ogóle w szkołach praktykowany przez uczniów??